arrufado

Galician

Etymology

From arrufar.

Pronunciation

  • IPA(key): /aruˈfaðo̝/

Adjective

arrufado m (feminine singular affufada, masculine plural arrufados, feminine plural affufadas)

  1. cocky (confident, arrogant and boastful)
    O carneiro arrufado foi por la e saiu rapado (proverb)
    The cocky ram went for wool and came back shorn
    • c1350, Kelvin M. Parker (ed.), Historia Troyana. Santiago: Instituto "Padre Sarmiento", page 196:
      Et da outra parte en dereyto estaua hũ rrapazillo posto por encãtamento et leuãtado en pe, toruado et arrufado, et fazẽdo gesto de sanudo.
      And in the other part, straight on, there was a child standing, put there by a charm, unsettled and cocky, making an angry face

Verb

arrufado m sg

  1. masculine singular past participle of arrufar

References

  • arrufado” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006-2012.
  • arrufado” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006-2016.
  • arrufado” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006-2013.
  • arrufado” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.