arogi

Esperanto

Etymology

From Latin arrogāre, infinitive of arrogō (“arrogate, assume”).

Pronunciation
  • IPA(key): /aˈroɡi/
  • Hyphenation: a‧ro‧gi

Verb

arogi (present arogas, past arogis, future arogos, conditional arogus, volitive arogu)

  1. (transitive) to arrogate, to presume

Conjugation
Conjugation of arogi
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense arogas arogis arogos
active participle aroganta arogantaj aroginta arogintaj arogonta arogontaj
acc. arogantan arogantajn arogintan arogintajn arogontan arogontajn
passive participle arogata arogataj arogita arogitaj arogota arogotaj
acc. arogatan arogatajn arogitan arogitajn arogotan arogotajn
nominal active participle aroganto arogantoj aroginto arogintoj arogonto arogontoj
acc. aroganton arogantojn aroginton arogintojn arogonton arogontojn
nominal passive participle arogato arogatoj arogito arogitoj arogoto arogotoj
acc. arogaton arogatojn arogiton arogitojn arogoton arogotojn
adverbial active participle arogante aroginte arogonte
adverbial passive participle arogate arogite arogote
infinitive arogi imperative arogu conditional arogus
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.