appulsus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of appellō

Participle

appulsus (feminine appulsa, neuter appulsum); first/second-declension participle

Having been landed

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative appulsus appulsa appulsum appulsī appulsae appulsa
Genitive appulsī appulsae appulsī appulsōrum appulsārum appulsōrum
Dative appulsō appulsō appulsīs
Accusative appulsum appulsam appulsum appulsōs appulsās appulsa
Ablative appulsō appulsā appulsō appulsīs
Vocative appulse appulsa appulsum appulsī appulsae appulsa

References

  • appulsus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • appulsus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.