appropians

Latin

Participle

appropiāns m or f or n (genitive appropiantis); third declension

  1. approaching, nearing

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative appropiāns appropiāns appropiantēs appropiantia
Genitive appropiantis appropiantis appropiantium appropiantium
Dative appropiantī appropiantī appropiantibus appropiantibus
Accusative appropiantem appropiāns appropiantēs, appropiantīs appropiantia
Ablative appropiante, appropiantī1 appropiante, appropiantī1 appropiantibus appropiantibus
Vocative appropiāns appropiāns appropiantēs appropiantia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.