appretians

Latin

Etymology

Present participle of appretiō

Participle

appretiāns m or f or n (genitive appretiantis); third declension

  1. appraising

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative appretiāns appretiāns appretiantēs appretiantia
Genitive appretiantis appretiantis appretiantium appretiantium
Dative appretiantī appretiantī appretiantibus appretiantibus
Accusative appretiantem appretiāns appretiantēs, appretiantīs appretiantia
Ablative appretiante, appretiantī1 appretiante, appretiantī1 appretiantibus appretiantibus
Vocative appretiāns appretiāns appretiantēs appretiantia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.