antonima

Esperanto

Etymology

antonimo + -a.

Adjective

antonima (accusative singular antoniman, plural antonimaj, accusative plural antonimajn)

  1. antonymic

Hungarian

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈɒntonimɒ]
  • Hyphenation: an‧to‧ni‧ma

Noun

antonima (plural antonimák)

  1. antonym (word which has the opposite meaning)

Declension

Inflection (stem in long/high vowel, back harmony)
singular plural
nominative antonima antonimák
accusative antonimát antonimákat
dative antonimának antonimáknak
instrumental antonimával antonimákkal
causal-final antonimáért antonimákért
translative antonimává antonimákká
terminative antonimáig antonimákig
essive-formal antonimaként antonimákként
essive-modal
inessive antonimában antonimákban
superessive antonimán antonimákon
adessive antonimánál antonimáknál
illative antonimába antonimákba
sublative antonimára antonimákra
allative antonimához antonimákhoz
elative antonimából antonimákból
delative antonimáról antonimákról
ablative antonimától antonimáktól
Possessive forms of antonima
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. antonimám antonimáim
2nd person sing. antonimád antonimáid
3rd person sing. antonimája antonimái
1st person plural antonimánk antonimáink
2nd person plural antonimátok antonimáitok
3rd person plural antonimájuk antonimáik
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.