anormalis
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /a.noːrˈmaː.lis/, [a.noːrˈmaː.lɪs]
Declension
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | anōrmālis | anōrmāle | anōrmālēs | anōrmālia | |
Genitive | anōrmālis | anōrmālis | anōrmālium | anōrmālium | |
Dative | anōrmālī | anōrmālī | anōrmālibus | anōrmālibus | |
Accusative | anōrmālem | anōrmāle | anōrmālēs, anōrmālīs | anōrmālia | |
Ablative | anōrmālī | anōrmālī | anōrmālibus | anōrmālibus | |
Vocative | anōrmālis | anōrmāle | anōrmālēs | anōrmālia |
Derived terms
- anormāliter
References
- ANORMALIS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
Etymology 2
Regularly declined forms of anōrmalus.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /aˈnoːr.ma.liːs/
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.