annalis

See also: Annalis

Latin

Etymology

From annus (year) + -ālis

Pronunciation

(Classical) IPA(key): /anˈnaː.lis/, [anˈnaː.lɪs]

Noun

annālis f (genitive annālis); third declension

  1. (chiefly in the plural) chronicle(s), annal(s)

Declension

Third declension, alternative accusative singular in -im, alternative ablative singular in and accusative plural in -īs.

Case Singular Plural
Nominative annālis annālēs
Genitive annālis annālium
Dative annālī annālibus
Accusative annālem
annālim
annālēs
annālīs
Ablative annāle
annālī
annālibus
Vocative annālis annālēs

Descendants

References

  • annalis in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • annalis in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • annalis in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
  • annalis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
  • Carl Meissner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
    • to borrow instances from history: exempla petere, repetere a rerum gestarum memoria or historiarum (annalium, rerum gestarum) monumentis
    • to study historical records, read history: evolvere historias, litterarum (veterum annalium) monumenta
    • ancient history: veterum annales
    • ancient history: veterum annalium monumenta
    • to consult history: memoriam annalium or temporum replicare
  • annalis in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016
  • annalis in William Smith, editor (1848) A Dictionary of Greek Biography and Mythology, London: John Murray
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.