ammonens

Latin

Etymology

Present participle of ammoneō.

Participle

ammonēns m, f, n (genitive ammonentis); third declension

  1. Alternative form of admonens

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative ammonēns ammonēns ammonentēs ammonentia
Genitive ammonentis ammonentis ammonentium ammonentium
Dative ammonentī ammonentī ammonentibus ammonentibus
Accusative ammonentem ammonēns ammonentēs, ammonentīs ammonentia
Ablative ammonente, ammonentī1 ammonente, ammonentī1 ammonentibus ammonentibus
Vocative ammonēns ammonēns ammonentēs ammonentia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.