amitinus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /a.miˈtiː.nus/, [a.mɪˈtiː.nʊs]
Declension
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | amitīnus | amitīna | amitīnum | amitīnī | amitīnae | amitīna | |
Genitive | amitīnī | amitīnae | amitīnī | amitīnōrum | amitīnārum | amitīnōrum | |
Dative | amitīnō | amitīnae | amitīnō | amitīnīs | amitīnīs | amitīnīs | |
Accusative | amitīnum | amitīnam | amitīnum | amitīnōs | amitīnās | amitīna | |
Ablative | amitīnō | amitīnā | amitīnō | amitīnīs | amitīnīs | amitīnīs | |
Vocative | amitīne | amitīna | amitīnum | amitīnī | amitīnae | amitīna |
Related terms
References
- amitinus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- amitinus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- amitinus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.