amitinus

Latin

Etymology

From amita (paternal aunt) + -īnus.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /a.miˈtiː.nus/, [a.mɪˈtiː.nʊs]

Adjective

amitīnus (feminine amitīna, neuter amitīnum); first/second declension

  1. Descended from a father's sister.

Declension

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative amitīnus amitīna amitīnum amitīnī amitīnae amitīna
Genitive amitīnī amitīnae amitīnī amitīnōrum amitīnārum amitīnōrum
Dative amitīnō amitīnae amitīnō amitīnīs amitīnīs amitīnīs
Accusative amitīnum amitīnam amitīnum amitīnōs amitīnās amitīna
Ablative amitīnō amitīnā amitīnō amitīnīs amitīnīs amitīnīs
Vocative amitīne amitīna amitīnum amitīnī amitīnae amitīna

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.