amictus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of amiciō.

Participle

amictus m (feminine amicta, neuter amictum); first/second declension

  1. covered, dressed
  2. surrounded
  3. veiled

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative amictus amicta amictum amictī amictae amicta
Genitive amictī amictae amictī amictōrum amictārum amictōrum
Dative amictō amictae amictō amictīs amictīs amictīs
Accusative amictum amictam amictum amictōs amictās amicta
Ablative amictō amictā amictō amictīs amictīs amictīs
Vocative amicte amicta amictum amictī amictae amicta

Noun

amictus m (genitive amictūs); fourth declension

  1. cloak, mantle
  2. clothing, garb
  3. fashion
  4. drapery

Inflection

Fourth declension.

Case Singular Plural
Nominative amictus amictūs
Genitive amictūs amictuum
Dative amictuī amictibus
Accusative amictum amictūs
Ablative amictū amictibus
Vocative amictus amictūs

Descendants

References

  • amictus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • amictus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • amictus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
  • amictus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
  • amictus in Harry Thurston Peck, editor (1898) Harper's Dictionary of Classical Antiquities, New York: Harper & Brothers
  • amictus in William Smith et al., editor (1890) A Dictionary of Greek and Roman Antiquities, London: William Wayte. G. E. Marindin
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.