ametor
Latin
Etymology
Borrowed from Ancient Greek ἀμήτωρ (amḗtōr).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /aˈmeː.tor/, [aˈmeː.tɔr]
Adjective
amētōr m, f (genitive amētōris); third declension
- motherless, without a mother
- Quintus Septimius Florens Tertullianus, liber de praescriptionibus adversus haereticos, caput LIII. In: Patrologiae cursus completus sive bibliotheca universalis, integra, uniformis, commoda, oeconomica, omnium SS. patrum, doctorum scriptorumque ecclesiaticorum. Series prima. Tomus secundus, edited by J.-P. Migne, 1844:
- Melchisedech facere pro coelestibus angelis atque virtutibus, nam esse illum usque adeo Christo meliorem, ut apator sit, ametor sit, agenealogetus sit, cujus neque initium, neque finis comprehensus sit aut comprehendi possit.
- Quintus Septimius Florens Tertullianus, liber de praescriptionibus adversus haereticos, caput LIII. In: Patrologiae cursus completus sive bibliotheca universalis, integra, uniformis, commoda, oeconomica, omnium SS. patrum, doctorum scriptorumque ecclesiaticorum. Series prima. Tomus secundus, edited by J.-P. Migne, 1844:
Inflection
Third declension.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | amētōr | amētōrēs |
Genitive | amētōris | amētōrum |
Dative | amētōrī | amētōribus |
Accusative | amētōrem | amētōrēs |
Ablative | amētōre | amētōribus |
Vocative | amētōr | amētōrēs |
See also
- apatōr
References
- ametor in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- ametor in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.