amboinensis
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /am.bo.iˈnen.sis/, [am.bɔ.ɪˈnẽː.sɪs]
Adjective
amboinēnsis (neuter amboinēnse); third declension
- Ambon (attributive) (sometimes called Amboyna or Amboina)
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | amboinēnsis | amboinēnse | amboinēnsēs | amboinēnsia | |
Genitive | amboinēnsis | amboinēnsis | amboinēnsium | amboinēnsium | |
Dative | amboinēnsī | amboinēnsī | amboinēnsibus | amboinēnsibus | |
Accusative | amboinēnsem | amboinēnse | amboinēnsēs, amboinēnsīs | amboinēnsia | |
Ablative | amboinēnsī | amboinēnsī | amboinēnsibus | amboinēnsibus | |
Vocative | amboinēnsis | amboinēnse | amboinēnsēs | amboinēnsia |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.