altior
Latin
Inflection
Third declension, comparative variant
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | altior | altius | altiōrēs | altiōra | |
Genitive | altiōris | altiōris | altiōrum | altiōrum | |
Dative | altiōrī | altiōrī | altiōribus | altiōribus | |
Accusative | altiōrem | altius | altiōrēs | altiōra | |
Ablative | altiōre | altiōre | altiōribus | altiōribus | |
Vocative | altior | altius | altiōrēs | altiōra |
References
- altior in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
- Carl Meissner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- to study the commonplace: cogitationes in res humiles abicere (De Amic. 9. 32) (Opp. alte spectare, ad altiora tendere, altum, magnificum, divinum suspicere)
- (ambiguous) a bombastic style: oratio altius exaggerata
- (ambiguous) to take a higher tone (especially of poets and orators): exsurgere altius or incitatius ferri
- (ambiguous) to go a long way back (in narrative): longe, alte (longius, altius) repetere (either absolute or ab aliqua re)
- to study the commonplace: cogitationes in res humiles abicere (De Amic. 9. 32) (Opp. alte spectare, ad altiora tendere, altum, magnificum, divinum suspicere)
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.