alpeli

Esperanto

Etymology

From al- +‎ peli.

Verb

alpeli (present alpelas, past alpelis, future alpelos, conditional alpelus, volitive alpelu)

  1. to drive or propel toward (something or someone)
    • Petr Tomašovský (translator), Justa Chess by Vláďa Zíka, Chapter 10,
      [li] ordonis, ke ĉiuj, krom kvin, forrajdu al la gregoj kaj alpelu ilin ankoraŭ pli proksimen al la farmo.
      he gave the order for all but five of them to ride out to the herds and drive them in closer to the farm.
    • J. W. Eggleton (translator), La Karavano (Die Karawane) by Wilhelm Hauff,
      “Tio estas la malbeno de mia kruela patro,” ekkriis li, plorante; “jen ĝi alpelas min al malhonora morto [...]”
      “That is my cruel father’s curse,” he cried, weeping; “now it is driving me to a dishonorable death!”

Conjugation
Conjugation of alpeli
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense alpelas alpelis alpelos
active participle alpelanta alpelantaj alpelinta alpelintaj alpelonta alpelontaj
acc. alpelantan alpelantajn alpelintan alpelintajn alpelontan alpelontajn
passive participle alpelata alpelataj alpelita alpelitaj alpelota alpelotaj
acc. alpelatan alpelatajn alpelitan alpelitajn alpelotan alpelotajn
nominal active participle alpelanto alpelantoj alpelinto alpelintoj alpelonto alpelontoj
acc. alpelanton alpelantojn alpelinton alpelintojn alpelonton alpelontojn
nominal passive participle alpelato alpelatoj alpelito alpelitoj alpeloto alpelotoj
acc. alpelaton alpelatojn alpeliton alpelitojn alpeloton alpelotojn
adverbial active participle alpelante alpelinte alpelonte
adverbial passive participle alpelate alpelite alpelote
infinitive alpeli imperative alpelu conditional alpelus
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.