alkreski

From al- +‎ kreski.

alkreski (present alkreskas, past alkreskis, future alkreskos, conditional alkreskus, volitive alkresku)

1. to grow together, accrete, fuse
   • Rudolf Fridrich, Benedek by Josef Svatopluk Machar, III,

     Sur ĉevalo li sidis, kvazaŭ li estus alkreskinta,

     He sat on a horse as if he had fused [with it],

   • William Auld (translator), La Festo de la Tri Reĝoj (Twelfth Night) by William Shakespeare, Act II, Scene 4,

     la virino

     Nuptu kun pliaĝulo; ŝi alkreskas,

     En l’edza koro pesas ĉiam same —

     let still the woman take

     An elder than herself: so wears she to him,

     So sways she level in her husband's heart:

   • Kathe R. and Paul E. Schwerin, Brulanta Sekreto (Brennendes Geheimnis / Burning Secret) by Stefan Zweig, Chapter 9,

     Edgar ridetis. Tiu perfida rideto ŝajne jam alkreskis al liaj lipoj.

     Edgar smiled. That sly smile seemed to have become a part of his lips. (Anthea Bell translation, Pushkin)

• alkresko (“accretion”)