albans
Latin
Etymology
Present participle of albō
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | albāns | albāns | albantēs | albantia | |
Genitive | albantis | albantis | albantium | albantium | |
Dative | albantī | albantī | albantibus | albantibus | |
Accusative | albantem | albāns | albantēs, albantīs | albantia | |
Ablative | albante, albantī1 | albante, albantī1 | albantibus | albantibus | |
Vocative | albāns | albāns | albantēs | albantia |
1When used purely as an adjective.
Swedish
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.