akarata

Hungarian

Etymology

akarat + -a (possessive suffix)

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈɒkɒrɒtɒ]
  • Hyphenation: aka‧ra‧ta

Noun

akarata

  1. third-person singular (single possession) possessive of akarat

Declension

Inflection (stem in long/high vowel, back harmony)
singular plural
nominative akarata
accusative akaratát
dative akaratának
instrumental akaratával
causal-final akaratáért
translative akaratává
terminative akaratáig
essive-formal akarataként
essive-modal akaratául
inessive akaratában
superessive akaratán
adessive akaratánál
illative akaratába
sublative akaratára
allative akaratához
elative akaratából
delative akaratáról
ablative akaratától
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.