aistittomin

Finnish

Adjective

aistittomin

  1. superlative degree of aistiton

Declension

Inflection of aistittomin (Kotus type 36/sisin, mp-mm gradation)
nominative aistittomin aistittomimmat
genitive aistittomimman aistittomimpien
aistittominten
partitive aistittominta aistittomimpia
illative aistittomimpaan aistittomimpiin
singular plural
nominative aistittomin aistittomimmat
accusative nom. aistittomin aistittomimmat
gen. aistittomimman
genitive aistittomimman aistittomimpien
aistittominten
aistittomimpainrare
partitive aistittominta aistittomimpia
inessive aistittomimmassa aistittomimmissa
elative aistittomimmasta aistittomimmista
illative aistittomimpaan aistittomimpiin
adessive aistittomimmalla aistittomimmilla
ablative aistittomimmalta aistittomimmilta
allative aistittomimmalle aistittomimmille
essive aistittomimpana aistittomimpina
translative aistittomimmaksi aistittomimmiksi
instructive aistittomimmin
abessive aistittomimmatta aistittomimmitta
comitative aistittomimpine

Adjective

aistittomin

  1. Instructive plural form of aistiton.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.