afturbatapíka

From afturbati (“convalescence”) +‎ píka (“girl”).

• IPA^(key): /ˈaftʰʏr(ˌ)paːtʰaˌpʰiːkʰa/

  Rhymes: -iːka

afturbatapíka f (genitive singular afturbatapíku, nominative plural afturbatapíkur)

1. (dated) an unwed girl who has had a child, which has since been forgotten, resulting in her being considered a virgin again
   • 1979, Gerður Steinþórsdóttir, Kvenlýsingar í sex Reykjavíkurskáldsögum eftir seinni heimsstyrjöld, page 69:

     Þrátt fyrir töluvert „lauslætí“ í Atómstöðinni er í aðra röndina gælt við hugmyndina um skírlífi kvenna or Ugla talar um að hún sjálf og Aldinblóð geti orðið afturbatapíkur ef þær komi ekki nálægt karlmönnum í sjö ár. Piparkerlingin Jóna sem telur sig „bersynduga“ segir […]

   • 1993, Halldórsstefna, 12.-14. júní 1992 (Stofnun Sigurðar Nordals), edited by Elín Bára Magnúsdóttir and Úlfar Bragason, page 98:

     Fimmta skeiðið er skeið klassíkur or nostalgíu. Halldór er orðinn sígildur höfunder og skiptir sér lítið af dægurmálum. Á þessu tímabili hafa Þjóðverjar verið nokkurs konar afturbatapíkur og fengið uppreisn æru að einhverju leyti. Afstaða Halldórs gagnvart öllu þýzku mýkist til muna, og […]

   • 1995, Steinunn Sigurðardóttir, Hjartastaður, page 183:

     Með þessu áframhaldi verð ég að alvöru afturbatapíku bráðum bráðum, […]

• 1964, Skírnir, volumes 138-140 (Íslenska bókmenntafélag), page 258:

  afturbatapika  „stúlka, sem hefur eignazt barn, en fólk er farið að gleyma þvi".