afstrijken
Dutch
Etymology
From Middle Dutch afstriken. Equivalent to af + strijken.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɑfstrɛi̯kə(n)/
Audio (file) - Hyphenation: af‧strij‧ken
Verb
afstrijken
- (transitive) to strike (a match, to attempt to ignite it)
- Een veiligheidslucifer, in tegensteling tot een strijklucifer, kun je niet redelijk aan alles afstrijken.
- A safety match, as opposed to a strike-anywhere match, can't be easily struck on any surface.
- (transitive) to rub out
- Strijk het overvloed kit af met terpentine.
- Rub out excessive sealant with turpentine.
Inflection
| Inflection of afstrijken (strong class 1, separable) | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | afstrijken | ||||||||
| past singular | streek af | ||||||||
| past participle | afgestreken | ||||||||
| infinitive | afstrijken | ||||||||
| gerund | afstrijken n|- class="vsHide" style="background: #E6E6FF;" | main clause | subordinate clause | ||||||
| present tense | past tense | present tense | past tense | ||||||
| 1st person singular | strijk af | streek af | afstrijk | afstreek | |||||
| 2nd person sing. (jij) | strijkt af | streek af | afstrijkt | afstreek | |||||
| 2nd person sing. (u) | strijkt af | streek af | afstrijkt | afstreek | |||||
| 2nd person sing. (gij) | strijkt af | streekt af | afstrijkt | afstreekt | |||||
| 3rd person singular | strijkt af | streek af | afstrijkt | afstreek | |||||
| plural | strijken af | streeken af | afstrijken | afstreeken | |||||
| subjunctive sing.1 | strijke af | streeke af | afstrijke | afstreeke | |||||
| subjunctive plur.1 | strijken af | streeken af | afstrijken | afstreeken | |||||
| imperative sing. | strijk af | ||||||||
| imperative plur.1 | strijkt af | ||||||||
| participles | afstrijkend | afgestreken | |||||||
| 1) Archaic. | |||||||||
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.