afschrijven

Dutch

Etymology

From af +‎ schrijven.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɑfsxrɛi̯və(n)/
  • Audio(file)
  • Hyphenation: af‧schrij‧ven

Verb

afschrijven

  1. (transitive) to deduct (money)
  2. (transitive) to write off, to amortise
  3. (transitive) to write off, to consider worthless, beyond repair, total loss

Inflection
Inflection of afschrijven (strong class 1, separable)
infinitive afschrijven
past singular schreef af
past participle afgeschreven
infinitive afschrijven
gerund afschrijven n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular schrijf afschreef afafschrijfafschreef
2nd person sing. (jij) schrijft afschreef afafschrijftafschreef
2nd person sing. (u) schrijft afschreef afafschrijftafschreef
2nd person sing. (gij) schrijft afschreeft afafschrijftafschreeft
3rd person singular schrijft afschreef afafschrijftafschreef
plural schrijven afschreven afafschrijvenafschreven
subjunctive sing.1 schrijve afschreve afafschrijveafschreve
subjunctive plur.1 schrijven afschreven afafschrijvenafschreven
imperative sing. schrijf af
imperative plur.1 schrijft af
participles afschrijvendafgeschreven
1) Archaic.

Derived terms
  • afschrijving
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.