aflijven
Dutch
Etymology
Equivalent to aflijf + -en. Perfectly parallel cognate with German ableiben, Danish aflive, Swedish avliva.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɑflɛi̯və(n)/
- Hyphenation: af‧lij‧ven
Inflection
| Inflection of aflijven (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | aflijven | |||
| past singular | lijfde af | |||
| past participle | afgelijfd | |||
| infinitive | aflijven | |||
| gerund | aflijven n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | lijf af | lijfde af | aflijf | aflijfde |
| 2nd person sing. (jij) | lijft af | lijfde af | aflijft | aflijfde |
| 2nd person sing. (u) | lijft af | lijfde af | aflijft | aflijfde |
| 2nd person sing. (gij) | lijft af | lijfde af | aflijft | aflijfde |
| 3rd person singular | lijft af | lijfde af | aflijft | aflijfde |
| plural | lijven af | lijfden af | aflijven | aflijfden |
| subjunctive sing.1 | lijve af | lijfde af | aflijve | aflijfde |
| subjunctive plur.1 | lijven af | lijfden af | aflijven | aflijfden |
| imperative sing. | lijf af | |||
| imperative plur.1 | lijft af | |||
| participles | aflijvend | afgelijfd | ||
| 1) Archaic. | ||||
Synonyms
- heengaan
- ontslapen
- overlijden
- sterven
- verscheiden
Derived terms
- aflijving
Related terms
Anagrams
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.