aflezen

Dutch

Etymology

From af + lezen.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɑfleːzə(n)/
  • (file)
  • Hyphenation: af‧le‧zen

Verb

aflezen

  1. (transitive) to read off, to read from a measurement device

Inflection

Inflection of aflezen (strong class 5, separable)
infinitive aflezen
past singular las af
past participle afgelezen
infinitive aflezen
gerund aflezen n
verbal noun
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular lees aflas afafleesaflas
2nd person sing. (jij) leest aflas afafleestaflas
2nd person sing. (u) leest aflas afafleestaflas
2nd person sing. (gij) leest aflaast afafleestaflaast
3rd person singular leest aflas afafleestaflas
plural lezen aflazen afaflezenaflazen
subjunctive sing.1 leze aflaze afaflezeaflaze
subjunctive plur.1 lezen aflazen afaflezenaflazen
imperative sing. lees af
imperative plur.1 leest af
participles aflezendafgelezen
1) Archaic.

Derived terms

  • aflezing
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.