affirmatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of affirmō.

Participle

affirmātus (feminine affirmāta, neuter affirmātum); first/second-declension participle

  1. affirmed

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative affirmātus affirmāta affirmātum affirmātī affirmātae affirmāta
Genitive affirmātī affirmātae affirmātī affirmātōrum affirmātārum affirmātōrum
Dative affirmātō affirmātō affirmātīs
Accusative affirmātum affirmātam affirmātum affirmātōs affirmātās affirmāta
Ablative affirmātō affirmātā affirmātō affirmātīs
Vocative affirmāte affirmāta affirmātum affirmātī affirmātae affirmāta
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.