aequiparatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of aequiparō.

Participle

aequiparātus m (feminine aequiparāta, neuter aequiparātum); first/second declension

  1. Alternative form of aequiperātus

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative aequiparātus aequiparāta aequiparātum aequiparātī aequiparātae aequiparāta
Genitive aequiparātī aequiparātae aequiparātī aequiparātōrum aequiparātārum aequiparātōrum
Dative aequiparātō aequiparātae aequiparātō aequiparātīs aequiparātīs aequiparātīs
Accusative aequiparātum aequiparātam aequiparātum aequiparātōs aequiparātās aequiparāta
Ablative aequiparātō aequiparātā aequiparātō aequiparātīs aequiparātīs aequiparātīs
Vocative aequiparāte aequiparāta aequiparātum aequiparātī aequiparātae aequiparāta
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.