adventitius
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ad.wenˈtiː.ti.us/, [ad.wɛnˈtiː.ti.ʊs]
Adjective
adventītius (feminine adventītia, neuter adventītium); first/second declension
- Alternative form of adventīcius
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | adventītius | adventītia | adventītium | adventītiī | adventītiae | adventītia | |
Genitive | adventītiī | adventītiae | adventītiī | adventītiōrum | adventītiārum | adventītiōrum | |
Dative | adventītiō | adventītiae | adventītiō | adventītiīs | adventītiīs | adventītiīs | |
Accusative | adventītium | adventītiam | adventītium | adventītiōs | adventītiās | adventītia | |
Ablative | adventītiō | adventītiā | adventītiō | adventītiīs | adventītiīs | adventītiīs | |
Vocative | adventītie | adventītia | adventītium | adventītiī | adventītiae | adventītia |
References
- adventitius in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.