adsuetus

Latin

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /at.suˈeː.tus/, [at.sʊˈeː.tʊs]

Adjective

adsuētus (feminine adsuēta, neuter adsuētum); first/second declension

  1. accustomed, customary, usual

Declension

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative adsuētus adsuēta adsuētum adsuētī adsuētae adsuēta
Genitive adsuētī adsuētae adsuētī adsuētōrum adsuētārum adsuētōrum
Dative adsuētō adsuētae adsuētō adsuētīs adsuētīs adsuētīs
Accusative adsuētum adsuētam adsuētum adsuētōs adsuētās adsuēta
Ablative adsuētō adsuētā adsuētō adsuētīs adsuētīs adsuētīs
Vocative adsuēte adsuēta adsuētum adsuētī adsuētae adsuēta

References

  • adsuetus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.