adományaim

Hungarian

Etymology

adomány + -aim (possessive suffix)

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈɒdomaːɲɒʲim]
  • Hyphenation: ado‧má‧nya‧im

Noun

adományaim

  1. first-person singular (multiple possessions) possessive of adomány

Declension

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative adományaim
accusative adományaimat
dative adományaimnak
instrumental adományaimmal
causal-final adományaimért
translative adományaimmá
terminative adományaimig
essive-formal adományaimként
essive-modal adományaimul
inessive adományaimban
superessive adományaimon
adessive adományaimnál
illative adományaimba
sublative adományaimra
allative adományaimhoz
elative adományaimból
delative adományaimról
ablative adományaimtól
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.