adomian
Old Saxon
Etymology
From ā- + dōmian. Cognate with Old English ādēman.
Conjugation
Conjugation of ādōmian (weak class 1)
infinitive | ādōmian | |
---|---|---|
indicative | present | past |
1st person singular | ādōmiu | ādōmda |
2nd person singular | ādōmis | ādōmdes |
3rd person singular | ādōmid | ādōmda |
plural | ādōmiad | ādōmdun |
subjunctive | present | past |
1st person singular | ādōmie | ādōmdi |
2nd person singular | ādōmies | ādōmdis |
3rd person singular | ādōmie | ādōmdi |
plural | ādōmien | ādōmdin |
imperative | present | |
singular | ādōmi | |
plural | ādōmiad | |
participle | present | past |
ādōmiandi | ādōmid |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.