adiuvare

Italian

Etymology

From Latin adiuvare, present active infinitive of adiuvo.

Pronunciation
  • Rhymes: -are

Verb

adiuvare

  1. (transitive, obsolete) To help

Conjugation
    Conjugation of adiuvare
infinitive adiuvare
auxiliary verb avere gerund adiuvando
present participle adiuvante past participle adiuvato
person singular plural
first second third first second third
indicative io tu lui/lei, esso/essa noi voi loro, essi/esse
present adiuvo adiuvi adiuva adiuviamo adiuvate adiuvano
imperfect adiuvavo adiuvavi adiuvava adiuvavamo adiuvavate adiuvavano
past historic adiuvai adiuvasti adiuvò adiuvammo adiuvaste adiuvarono
future adiuverò adiuverai adiuverà adiuveremo adiuverete adiuveranno
conditional io tu lui/lei, esso/essa noi voi loro, essi/esse
present adiuverei adiuveresti adiuverebbe adiuveremmo adiuvereste adiuverebbero
subjunctive che io che tu che lui/che lei, che esso/che essa che noi che voi che loro, che essi/che esse
present adiuvi adiuvi adiuvi adiuviamo adiuviate adiuvino
imperfect adiuvassi adiuvassi adiuvasse adiuvassimo adiuvaste adiuvassero
imperative — tu Lei noi voi Loro
adiuva, non adiuvare adiuvi adiuviamo adiuvate adiuvino

Latin

Verb

adiuvāre

  1. present active infinitive of adiuvō
  2. second-person singular present passive imperative of adiuvō
  3. second-person singular present passive indicative of adiuvō
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.