adiutabilis

Latin

Etymology

From adiūtāre, adiūtō + -bilis.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /ad.juːˈtaː.bi.lis/, [ad.juːˈtaː.bɪ.lɪs]

Adjective

adiūtābilis (neuter adiūtābile); third-declension two-termination adjective

  1. helpful; serviceable

Declension

Third-declension two-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative adiūtābilis adiūtābile adiūtābilēs adiūtābilia
Genitive adiūtābilis adiūtābilium
Dative adiūtābilī adiūtābilibus
Accusative adiūtābilem adiūtābile adiūtābilēs
adiūtābilīs
adiūtābilia
Ablative adiūtābilī adiūtābilibus
Vocative adiūtābilis adiūtābile adiūtābilēs adiūtābilia

Further reading

  • adiutabilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.