aditus
See also: adītus
English
Pronunciation
- singular
- (Received Pronunciation) IPA(key): /ˈæ.dɪ.təs/
- plural
- (Received Pronunciation) IPA(key): /ˈæ.dɪ.tuːs/
See also
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈa.di.tus/, [ˈa.dɪ.tʊs]
Noun
aditus m (genitive aditūs); fourth declension
Declension
Fourth declension.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | aditus | aditūs |
Genitive | aditūs | adituum |
Dative | adituī | aditibus |
Accusative | aditum | aditūs |
Ablative | aditū | aditibus |
Vocative | aditus | aditūs |
Etymology 2
Perfect passive participle of adeō.
Declension
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | aditus | adita | aditum | aditī | aditae | adita | |
Genitive | aditī | aditae | aditī | aditōrum | aditārum | aditōrum | |
Dative | aditō | aditō | aditīs | ||||
Accusative | aditum | aditam | aditum | aditōs | aditās | adita | |
Ablative | aditō | aditā | aditō | aditīs | |||
Vocative | adite | adita | aditum | aditī | aditae | adita |
References
- aditus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- aditus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- aditus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- aditus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.