adiectus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of adiciō.

Participle

adiectus m (feminine adiecta, neuter adiectum); first/second declension

  1. thrown, hurled
  2. directed towards

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative adiectus adiecta adiectum adiectī adiectae adiecta
Genitive adiectī adiectae adiectī adiectōrum adiectārum adiectōrum
Dative adiectō adiectae adiectō adiectīs adiectīs adiectīs
Accusative adiectum adiectam adiectum adiectōs adiectās adiecta
Ablative adiectō adiectā adiectō adiectīs adiectīs adiectīs
Vocative adiecte adiecta adiectum adiectī adiectae adiecta

Descendants

  • Italian: aggetto
  • Old French: agiets
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.