adecentar
Spanish
Etymology
From decente.
Pronunciation
- (Castilian) IPA(key): /adeθenˈtaɾ/, [aðeθẽn̪ˈt̪aɾ]
- (Latin America) IPA(key): /adesenˈtaɾ/, [aðesẽn̪ˈt̪aɾ]
Verb
adecentar (first-person singular present adecento, first-person singular preterite adecenté, past participle adecentado)
Conjugation
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive adecentar | |||||||
dative | adecentarme | adecentarte | adecentarle, adecentarse | adecentarnos | adecentaros | adecentarles, adecentarse | |
accusative | adecentarme | adecentarte | adecentarlo, adecentarla, adecentarse | adecentarnos | adecentaros | adecentarlos, adecentarlas, adecentarse | |
with gerund adecentando | |||||||
dative | adecentándome | adecentándote | adecentándole, adecentándose | adecentándonos | adecentándoos | adecentándoles, adecentándose | |
accusative | adecentándome | adecentándote | adecentándolo, adecentándola, adecentándose | adecentándonos | adecentándoos | adecentándolos, adecentándolas, adecentándose | |
with informal second-person singular imperative adecenta | |||||||
dative | adecéntame | adecéntate | adecéntale | adecéntanos | not used | adecéntales | |
accusative | adecéntame | adecéntate | adecéntalo, adecéntala | adecéntanos | not used | adecéntalos, adecéntalas | |
with formal second-person singular imperative adecente | |||||||
dative | adecénteme | not used | adecéntele, adecéntese | adecéntenos | not used | adecénteles | |
accusative | adecénteme | not used | adecéntelo, adecéntela, adecéntese | adecéntenos | not used | adecéntelos, adecéntelas | |
with first-person plural imperative adecentemos | |||||||
dative | not used | adecentémoste | adecentémosle | adecentémonos | adecentémoos | adecentémosles | |
accusative | not used | adecentémoste | adecentémoslo, adecentémosla | adecentémonos | adecentémoos | adecentémoslos, adecentémoslas | |
with informal second-person plural imperative adecentad | |||||||
dative | adecentadme | not used | adecentadle | adecentadnos | adecentaos | adecentadles | |
accusative | adecentadme | not used | adecentadlo, adecentadla | adecentadnos | adecentaos | adecentadlos, adecentadlas | |
with formal second-person plural imperative adecenten | |||||||
dative | adecéntenme | not used | adecéntenle | adecéntennos | not used | adecéntenles, adecéntense | |
accusative | adecéntenme | not used | adecéntenlo, adecéntenla | adecéntennos | not used | adecéntenlos, adecéntenlas, adecéntense |
Derived terms
Further reading
- “adecentar” in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014.
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.