adducendus

Latin

Etymology

Future passive participle (gerundive) of addūcō

Participle

addūcendus m (feminine addūcenda, neuter addūcendum); first/second declension

  1. which is to be lead etc.

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative addūcendus addūcenda addūcendum addūcendī addūcendae addūcenda
Genitive addūcendī addūcendae addūcendī addūcendōrum addūcendārum addūcendōrum
Dative addūcendō addūcendae addūcendō addūcendīs addūcendīs addūcendīs
Accusative addūcendum addūcendam addūcendum addūcendōs addūcendās addūcenda
Ablative addūcendō addūcendā addūcendō addūcendīs addūcendīs addūcendīs
Vocative addūcende addūcenda addūcendum addūcendī addūcendae addūcenda
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.