accinens

Latin

Etymology

Present participle of accinō

Participle

accinēns m or f or n (genitive accinentis); third declension

  1. singing

Declension

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative accinēns accinēns accinentēs accinentia
Genitive accinentis accinentis accinentium accinentium
Dative accinentī accinentī accinentibus accinentibus
Accusative accinentem accinēns accinentēs, accinentīs accinentia
Ablative accinente, accinentī1 accinente, accinentī1 accinentibus accinentibus
Vocative accinēns accinēns accinentēs accinentia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.