accanturus

Latin

Etymology

Future active participle of accanō

Participle

accantūrus m (feminine accantūra, neuter accantūrum); first/second declension

  1. about to sing

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative accantūrus accantūra accantūrum accantūrī accantūrae accantūra
Genitive accantūrī accantūrae accantūrī accantūrōrum accantūrārum accantūrōrum
Dative accantūrō accantūrae accantūrō accantūrīs accantūrīs accantūrīs
Accusative accantūrum accantūram accantūrum accantūrōs accantūrās accantūra
Ablative accantūrō accantūrā accantūrō accantūrīs accantūrīs accantūrīs
Vocative accantūre accantūra accantūrum accantūrī accantūrae accantūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.