abstans

Latin

Etymology

Present participle of abstō

Participle

abstāns m or f or n (genitive abstantis); third declension

  1. standing off

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative abstāns abstāns abstantēs abstantia
Genitive abstantis abstantis abstantium abstantium
Dative abstantī abstantī abstantibus abstantibus
Accusative abstantem abstāns abstantēs, abstantīs abstantia
Ablative abstante, abstantī1 abstante, abstantī1 abstantibus abstantibus
Vocative abstāns abstāns abstantēs abstantia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.