absolvens

Latin

Etymology

Present active participle of absolvō.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /aˈpsol.wens/, [aˈpsɔɫ.wẽːs]

Participle

absolvēns m or f or n (genitive absolventis); third declension

  1. loosening from, making loose, detaching, untying
  2. (figuratively) paying off
  3. (figuratively) completing, finishing
  4. (law) absolving, acquiting, declaring innocent

Declension

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative absolvēns absolvēns absolventēs absolventia
Genitive absolventis absolventis absolventium absolventium
Dative absolventī absolventī absolventibus absolventibus
Accusative absolventem absolvēns absolventēs, absolventīs absolventia
Ablative absolvente, absolventī1 absolvente, absolventī1 absolventibus absolventibus
Vocative absolvēns absolvēns absolventēs absolventia

1When used purely as an adjective.

Descendants

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.