abiudicativus

Latin

Etymology

From abiūdicātus + -īvus.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /ab.juː.di.kaːˈtiː.wus/, [ab.juː.dɪ.kaːˈtiː.wʊs]

Adjective

abiūdicātīvus (feminine abiūdicātīva, neuter abiūdicātīvum); first/second declension

  1. negative

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative abiūdicātīvus abiūdicātīva abiūdicātīvum abiūdicātīvī abiūdicātīvae abiūdicātīva
Genitive abiūdicātīvī abiūdicātīvae abiūdicātīvī abiūdicātīvōrum abiūdicātīvārum abiūdicātīvōrum
Dative abiūdicātīvō abiūdicātīvō abiūdicātīvīs
Accusative abiūdicātīvum abiūdicātīvam abiūdicātīvum abiūdicātīvōs abiūdicātīvās abiūdicātīva
Ablative abiūdicātīvō abiūdicātīvā abiūdicātīvō abiūdicātīvīs
Vocative abiūdicātīve abiūdicātīva abiūdicātīvum abiūdicātīvī abiūdicātīvae abiūdicātīva

Synonyms

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.