abditus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of abdō (“remove, withdraw, put away”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈab.di.tus/, [ˈab.dɪ.tʊs]
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | abditus | abdita | abditum | abditī | abditae | abdita | |
Genitive | abditī | abditae | abditī | abditōrum | abditārum | abditōrum | |
Dative | abditō | abditō | abditīs | ||||
Accusative | abditum | abditam | abditum | abditōs | abditās | abdita | |
Ablative | abditō | abditā | abditō | abditīs | |||
Vocative | abdite | abdita | abditum | abditī | abditae | abdita |
References
- abditus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- abditus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- abditus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- abditus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.