abbatialis

Latin

Etymology

From abbās (abbot).

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /ab.baː.tiˈaː.lis/, [ab.baː.tɪˈaː.lɪs]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /ab.ba.t͡siˈa.lis/, [ab.ba.t͡siˈaː.lis]

Adjective

abbātiālis (neuter abbātiāle); third declension

  1. Of or pertaining to an abbey, abbot or abbess, abbatial.

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative abbātiālis abbātiāle abbātiālēs abbātiālia
Genitive abbātiālis abbātiālis abbātiālium abbātiālium
Dative abbātiālī abbātiālī abbātiālibus abbātiālibus
Accusative abbātiālem abbātiāle abbātiālēs, abbātiālīs abbātiālia
Ablative abbātiālī abbātiālī abbātiālibus abbātiālibus
Vocative abbātiālis abbātiāle abbātiālēs abbātiālia

Descendants

References

  • abbatialis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
  • abbatialis in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.