aanlengen

Dutch

Etymology

From aan + lengen.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈaːnlɛŋə(n)/
  • (file)
  • Hyphenation: aan‧len‧gen

Verb

aanlengen

  1. (transitive) to dilute, water down

Inflection

Inflection of aanlengen (weak, separable)
infinitive aanlengen
past singular lengde aan
past participle aangelengd
infinitive aanlengen
gerund aanlengen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular leng aanlengde aanaanlengaanlengde
2nd person sing. (jij) lengt aanlengde aanaanlengtaanlengde
2nd person sing. (u) lengt aanlengde aanaanlengtaanlengde
2nd person sing. (gij) lengt aanlengde aanaanlengtaanlengde
3rd person singular lengt aanlengde aanaanlengtaanlengde
plural lengen aanlengden aanaanlengenaanlengden
subjunctive sing.1 lenge aanlengde aanaanlengeaanlengde
subjunctive plur.1 lengen aanlengden aanaanlengenaanlengden
imperative sing. leng aan
imperative plur.1 lengt aan
participles aanlengendaangelengd
1) Archaic.

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.