aandragen
Dutch
Pronunciation
- IPA(key): /ˈaːndraːɣə(n)/
Audio (file) - Hyphenation: aan‧dra‧gen
Verb
aandragen
- (transitive) to bring forth
- (transitive, figuratively) to put forth, to suggest, to supply (e.g. an idea)
Inflection
| Inflection of aandragen (strong class 6, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | aandragen | |||
| past singular | droeg aan | |||
| past participle | aangedragen | |||
| infinitive | aandragen | |||
| gerund | aandragen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | draag aan | droeg aan | aandraag | aandroeg |
| 2nd person sing. (jij) | draagt aan | droeg aan | aandraagt | aandroeg |
| 2nd person sing. (u) | draagt aan | droeg aan | aandraagt | aandroeg |
| 2nd person sing. (gij) | draagt aan | droegt aan | aandraagt | aandroegt |
| 3rd person singular | draagt aan | droeg aan | aandraagt | aandroeg |
| plural | dragen aan | droegen aan | aandragen | aandroegen |
| subjunctive sing.1 | drage aan | droege aan | aandrage | aandroege |
| subjunctive plur.1 | dragen aan | droegen aan | aandragen | aandroegen |
| imperative sing. | draag aan | |||
| imperative plur.1 | draagt aan | |||
| participles | aandragend | aangedragen | ||
| 1) Archaic. | ||||
Anagrams
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.