Virva

Finnish

Etymology

Early 20th century invention from virvatuli.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈʋirʋɑ]
  • Hyphenation: Vir‧va

Proper noun

Virva

  1. A female given name.

Declension

Inflection of Virva (Kotus type 9/kala, no gradation)
nominative Virva Virvat
genitive Virvan Virvojen
partitive Virvaa Virvoja
illative Virvaan Virvoihin
singular plural
nominative Virva Virvat
accusative nom. Virva Virvat
gen. Virvan
genitive Virvan Virvojen
Virvainrare
partitive Virvaa Virvoja
inessive Virvassa Virvoissa
elative Virvasta Virvoista
illative Virvaan Virvoihin
adessive Virvalla Virvoilla
ablative Virvalta Virvoilta
allative Virvalle Virvoille
essive Virvana Virvoina
translative Virvaksi Virvoiksi
instructive Virvoin
abessive Virvatta Virvoitta
comitative Virvoineen

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.