Virva
Finnish
Etymology
Early 20th century invention from virvatuli.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈʋirʋɑ]
- Hyphenation: Vir‧va
Declension
Inflection of Virva (Kotus type 9/kala, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | Virva | Virvat | |
genitive | Virvan | Virvojen | |
partitive | Virvaa | Virvoja | |
illative | Virvaan | Virvoihin | |
singular | plural | ||
nominative | Virva | Virvat | |
accusative | nom. | Virva | Virvat |
gen. | Virvan | ||
genitive | Virvan | Virvojen Virvainrare | |
partitive | Virvaa | Virvoja | |
inessive | Virvassa | Virvoissa | |
elative | Virvasta | Virvoista | |
illative | Virvaan | Virvoihin | |
adessive | Virvalla | Virvoilla | |
ablative | Virvalta | Virvoilta | |
allative | Virvalle | Virvoille | |
essive | Virvana | Virvoina | |
translative | Virvaksi | Virvoiksi | |
instructive | — | Virvoin | |
abessive | Virvatta | Virvoitta | |
comitative | — | Virvoineen |
Anagrams
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.