Subartu

English

Etymology

From the Akkadian 𒋙𒁀𒊑 (Šú-ba-ri /Šubartum/, /Subartum/) or Sumerian 𒋢𒂔𒆠 (SU.BIR4ki, “Subir”)

Some scholars argue that Subartu is a Turkic name, connecting it to Proto-Turkic *sub (“water”)[1] + *ēr (“man”).[2][3][4][5] These scholars have variously connected the name to the Chuvash;[1] Sabirs,[6][7] or Suars.[8] American historian Ignace J. Gelb says these connections are unprovable but phonetically possible.[7]

Proper noun

Subartu

  1. A region of upper Mesopotamia in the Bronze Age, which later came to be called Assyria.

Synonyms
  • Subir
  • Shubar

References
  1. As H. Mark Hubey does, citing "Name of the country, or people, known as Subar/Subir/Subartu", Cambridge Ancient History ANE, volume I, part 2, page 733
  2. A. Z. Velidi Togan, Umumi Türk tarihine giriş: En eski devirlerden 16. Asra Kadar, Enderun, 1946, pages 40, 143, 163; quote from pages 143 and 163: "Muhtelif istikamette yayılan bir Türk urugunun da Subar (Suar, Sabir)lar olduğunu yukarıda anlatmıştım. [...]. Milâdın 305 yılında Sabir Türkleri, Kafkasya'nın şimalinden cenubuna geçtiler. Bunlar, eski dünyanın muhtelif taraflarında izleri görülen Subar (Sub + er) ve bu ismin muhtelif telâffuz şekillerine göre adlanan Türk boyunun Hazar'lara karışarak yaşıyan bir kısmıdır;... ."
  3. O. Karatay, in Karadeni̇z araştırmaları, issues 1-3, chapter Doğu Avrupa Türk Tarihi, KaraM 2004, pages 16-19; quote from page 17: "Ağasıoğlu ve Zekiev gibi bilginlere göre, Suvar < Subar kelimesi sub + ar/er (su halkı, ırmak boyu sakinleri) şeklinde çözümlenir."
  4. Firudin Ağasıoğlu Cəlilov, Azär halgy: (sečmä jazylar), Baku 2000, pages 129-130
  5. Zakiev Mirfatyh, "Törki-Tatar etnogenezi", Kazan/Moscow 1998, page 223
  6. Édouard P. Dhorme, Soubartou-Mitani, Revue d’Assyriologie, Volume VIII (Paris 1911), pp. 92 & 98f.
  7. Pauly-Wissowa-Kroll, Real-Encyclopädie der classischen Altertumswissenschaft, under Sabiroi and Saspeires. In: Ignace J. Gelb, Hurrians and Subarians, The Oriental Institute of the University of Chicago, Studies in Ancient Oriental Civilization, 1944 - No.22, p. 30. The University of Chicago Press - Chicago - Illinois.
  8. Mehmet Bilgin, Karadeniz'de postmodern pontusculuk, 2008, pp. 215, 222.

Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.