< Reconstruction:Proto-Germanic
Reconstruction:Proto-Germanic/waigraz
Proto-Germanic
Etymology
Derived from Proto-Indo-European *weyk- (“to fight”).[1]
Pronunciation
IPA(key): /ˈwɑi̯.ɣrɑz/
Declension
Declension of *waigraz (a-stem)
strong declension | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | ||||
singular | plural | singular | plural | singular | plural | |
nominative | *waigraz | *waigrai | *waigrō | *waigrôz | *waigrą, *-atō | *waigrō |
accusative | *waigranǭ | *waigranz | *waigrǭ | *waigrōz | *waigrą, *-atō | *waigrō |
genitive | *waigras, *waigris | *waigraizǫ̂ | *waigraizōz | *waigraizǫ̂ | *waigras, *waigris | *waigraizǫ̂ |
dative | *waigrammai | *waigraimaz | *waigraizōi | *waigraimaz | *waigrammai | *waigraimaz |
instrumental | *waigranō | *waigraimiz | *waigraizō | *waigraimiz | *waigranō | *waigraimiz |
weak declension | ||||||
masculine | feminine | neuter | ||||
singular | plural | singular | plural | singular | plural | |
nominative | *waigrô | *waigraniz | *waigrǭ | *waigrōniz | *waigrô | *waigrōnō |
accusative | *waigranų | *waigranunz | *waigrōnų | *waigrōnunz | *waigrô | *waigrōnō |
genitive | *waigriniz | *waigranǫ̂ | *waigrōniz | *waigrōnǫ̂ | *waigriniz | *waigranǫ̂ |
dative | *waigrini | *waigrammaz | *waigrōni | *waigrōmaz | *waigrini | *waigrammaz |
instrumental | *waigrinē | *waigrammiz | *waigrōnē | *waigrōmiz | *waigrinē | *waigrammiz |
Descendants
- Middle Dutch: weiger, weger
- Old High German: weigar
References
- Kroonen, Guus (2013), “*waigra-”, in Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11), Leiden, Boston: Brill, page 566
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.