Laconicus

Latin

Etymology

From Ancient Greek Λακωνικός (Lakōnikós, Laconian).

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /laˈkoː.ni.kus/, [ɫaˈkoː.nɪ.kʊs]

Adjective

Lacōnicus (feminine Lacōnica, neuter Lacōnicum); first/second declension

  1. Spartan

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative Lacōnicus Lacōnica Lacōnicum Lacōnicī Lacōnicae Lacōnica
Genitive Lacōnicī Lacōnicae Lacōnicī Lacōnicōrum Lacōnicārum Lacōnicōrum
Dative Lacōnicō Lacōnicō Lacōnicīs
Accusative Lacōnicum Lacōnicam Lacōnicum Lacōnicōs Lacōnicās Lacōnica
Ablative Lacōnicō Lacōnicā Lacōnicō Lacōnicīs
Vocative Lacōnice Lacōnica Lacōnicum Lacōnicī Lacōnicae Lacōnica

References

  • Laconicus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.