Király
Hungarian
Etymology
From Hungarian király (“king”).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkiraːj]
- Hyphenation: Ki‧rály
Declension
Inflection (stem in -o-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | Király | Királyok |
accusative | Királyt | Királyokat |
dative | Királynak | Királyoknak |
instrumental | Királlyal | Királyokkal |
causal-final | Királyért | Királyokért |
translative | Királlyá | Királyokká |
terminative | Királyig | Királyokig |
essive-formal | Királyként | Királyokként |
essive-modal | — | — |
inessive | Királyban | Királyokban |
superessive | Királyon | Királyokon |
adessive | Királynál | Királyoknál |
illative | Királyba | Királyokba |
sublative | Királyra | Királyokra |
allative | Királyhoz | Királyokhoz |
elative | Királyból | Királyokból |
delative | Királyról | Királyokról |
ablative | Királytól | Királyoktól |
Possessive forms of Király | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | Királyom | Királyaim |
2nd person sing. | Királyod | Királyaid |
3rd person sing. | Királya | Királyai |
1st person plural | Királyunk | Királyaink |
2nd person plural | Királyotok | Királyaitok |
3rd person plural | Királyuk | Királyaik |
See also
- Appendix:Hungarian words with ly
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.