Király

See also: király and Kiraly

Hungarian

Etymology

From Hungarian király (king).

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈkiraːj]
  • Hyphenation: Ki‧rály

Proper noun

Király

  1. A surname.

Declension

Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative Király Királyok
accusative Királyt Királyokat
dative Királynak Királyoknak
instrumental Királlyal Királyokkal
causal-final Királyért Királyokért
translative Királlyá Királyokká
terminative Királyig Királyokig
essive-formal Királyként Királyokként
essive-modal
inessive Királyban Királyokban
superessive Királyon Királyokon
adessive Királynál Királyoknál
illative Királyba Királyokba
sublative Királyra Királyokra
allative Királyhoz Királyokhoz
elative Királyból Királyokból
delative Királyról Királyokról
ablative Királytól Királyoktól
Possessive forms of Király
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. Királyom Királyaim
2nd person sing. Királyod Királyaid
3rd person sing. Királya Királyai
1st person plural Királyunk Királyaink
2nd person plural Királyotok Királyaitok
3rd person plural Királyuk Királyaik

See also

  • Appendix:Hungarian words with ly
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.